18 Mart 2010 Perşembe

Dostumdan benim (Semih UZUNOGLU) hakkım(n)da

Bir gün kızın biri sokakta bir gençle karşılaşmış çocuk kıza o mahallede .... adında birinin oturup oturmadıgını sormuş kız yardımcı olmak istemiş bu gence gideceği yere kadar götürmüş genç çok nazikmiş türkçeyi öyle güzel kullanıyormuş ki kız bu durumdan çok etkilenmiş...Gel zaman git zaman gençle kız arkadaş olmuşlar...Herşeyleri birbirine benziyormuş sevdikleri müzikler duygu düşünceleri zevkleri...Doğum tarihleri bile aynıymış :))
Bu güzel arkadaşlık dostluğa dönüşmüş...İki sıkı dost olmuşlar...Genç gerçek bir dostmuş herzaman kızın yanındaymış her zaman kıza destek olurmuş...O kadar iyi anlaşırmış ki herkez onları kıskanırmış...Bu durum iki iyi dostum çok hoşuna gidermiş dahada sıkı tutunurlarmış birbirlerine...Genç çok yardm severmiş gönlü çok güzelmiş dostum dediği insanlar için yapamayacağı hiç bir şey yokmuş...Bir gün genç kıza bir hikaye anlatmış...Kız hikayeyi gözyaşları içinde dinlemiş...Hikaye iki iyi dostu anlatıyormuş...
Bir gün bir baba oğul oturuyorlarmış baba sormuş:
-Oğlum senin hiç dostun var mı ?
çocuk yanıtlamış
-Evet babacım hemde çok...
babasının yüzünde küçük bir tebessüm dogmuş
-Oğlum insanın birtane dostu olur onlar osla olsa arkadaşlarındır
der..Çocuk dayanamayıp
-Nasıl olur baba çok var işte
babası oğluna bir ders vermek ister ve
-Peki şimdi seninle bir şey yapacağız bakalım ne kadar dostun varmış
der...
Çocuk babasının dediklerini yerine getirir önce ahırdan bir koyun çıkarır keserler sonra onu çuvala doldururlar...
Çocuk dostum dediği bütün arkadaşlarının kapısını çalar ve bütün kapılar yüzüne kapanır...
Genç çocuk hüzünlü bir şekilde evin yolunu tutar...Babası bakar o kanlı çuval hala durmaktadır...
Yine tebessüm eder ve çocuğa son bir görev verir elindeki çuvalı vereceği adrese götürmesini ve sadece selamını söylemesini ister...
Çocuk bu duruma anlam veremez ama babasının dediğini yapar gittiği adreste hiç bir soru sormadan kanlı çuvalı alırlar bahçede bir yer kazarlar ve gömerler üstünede belli olmasın diye sarımsak fidesi ekerler...
Eve gelir gelemz çocuk bu durumu babasına anlatır...
Babası şimdi tekrar git o adrese iki tokat patlat geri gel der...
Çocuk babasının bu dediğinide yapar hayretle...
Gider ve adamın yüzüne iki tokat patlatır adam şöyle der
-O babana söyle samrımsak bahçesini iki tokata satacak kadar değil bizim dostluğumuz der...
Çocuk gider bu durumu babasına anlatır babası:
-Görüyorsunya
der
-İnsanın bir tane dostu olur dostum dediğin kişilerden hangisi sorgusuzca sualsizce istediğini yaptı ama benim dostumuda gördün attığın tokata ragmen satmadı beni...
Çocuk o an anlar kendisinin hiç gerçek dostu yoktur...
Kız dostu olan gence bir kat daha hayran olur dostluğu çok güzel tarif eden bir yazıdır bu yolladığı...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder