Cesaret olmayınca, Sevmenin bedeli bu mu?

Sevmiştim çok sevmiştim ama cesaret edemedim konuşmaya sizlere tavsiyem kesinlikle utanıp çekinip sıkılmayın söyle kaybetmezsin çok çok bir tokat yersin ama konuş, sonunda cesaretimi topladım gidip söylücem dedim..

Gittim ama artık çok geçti gitmişti o ben ne kadar kabullensemde kalbim kabullenmiyordu ve güçsüz düştüm kaybettim başladım deliler gibi arama karşıma çıkanları geri çevirdim çünkü ben ne kadar görsemde kalbimin gözü kör olmuştu.. tam üç yıl sonunda buldum görüşmek istedigimde reddetti üç yıl sonunda bulmuşum birde göz göre göre kaybetmek mi? Düşünemiyorum..

Sonunda ikna ettim ve görüştüm oysa o ne dedi:(
"Ben seni arkadaşım,kardeşim olarak görüyorum sana karşı öyle bir şey hissetmiyorum" dedi..Tüm çabalarıma ragmen elimden bir tüy gibi uçtu...

Yukarıda yazdıgım gibi konuşun kendinize saklamayın ben söylemedim utandım sıkıldım'da ne oldu.Keşke bir tokat yeseydimde bu acıyla kıvranmasaydım..

SEMİH { MEHNAZ }